1 - دعوت خداوند به وام دادن به نیازمندان. نگفته: «اقرضوا» قرض بدهید. میگوید: «مَنْ ذَا الَّذی» چهکسی است که قرض بدهد. لحن، لحنی است که میخواهد آزادی در آن باشد. الزام و اکراه ندارد. «یُقْرِضُالله» یعنی کارش این باشد. یعنی قرض دادن یک جرقه نباشد. یک جریان باشد در زندگی.
2 - وام به نیازمند، وام به خداوند. باید بگوید: «یقرض الناس» چون ما به مردم وام میدهیم. اما گفته: چهکسی است که به خدا قرض بدهد. میخواهد بگوید: اگر به مردم قرض دادی، انگار به خدا قرض دادید. به ما گفتند: پول که به فقیر میدهی، دستت را ببوس. چون قبل از آنکه این پول بهدست فقیر برسد، بهدست خدا رسیده است. «وَ یَأْخُذُ الصَّدَقات» (توبه/104) خدا صدقه را میگیرد. بعد هم میگوید: «قَرْضاً حَسَنا» این حسن یعنی چه؟
3 - وام از مال حلال و سالم. قرض حسن یعنی: 1- از مال حلال باشد. بعضی از عبادتهای ما جنایت است. مثل کسی که لجن از جوی بردارد، به دیوار سفید بنویسد: نظافت را مراعات کنید. این نوشتن خودش کثافتکاری است. آقایانی که در بانکها برای قرض الحسنه پول میسپارند، باید خمساش را بدهند. 2- از مال سالم باشد. قرآن میفرماید: «لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّی تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّون» (آلعمران/92) اگر یک چیزی را که دوست داری، دادی هنر است.
4 - وام برای کارهای ضروری نه تشریفات. وام برای مصرف ضروری باشد. بعضیها وام میگیرند خانهشان را رنگ کنند. برای اینکه پشت دیوار خانهاش را سنگ مرمر کند. وام بیمنت باشد. بیریا باشد. مخفیانه باشد. با عشق باشد. سریع باشد و آبروی طرف را هم نریزیم.
5 - آثار و برکات قرض الحسنه در جامعه. 1- درمان بخل و شکوفا شدن سخاوت. بخل یک بیماری است. حدیث داریم امام معصوم شب تا صبح میگفت: خدایا پناه میبرم به تو از بخل، از بخل، از بخل. بعضیها در سلام بخل میکنند. میگوید: من! به عروسم سلام کنم؟ او باید به من سلام کند. او باید دیدن من بیاید. او باید از من عذرخواهی کند. او باید دست مرا ببوسد. اول او باید بیاید. 2- تعاون، نیروها به فعالیت میافتند. وام میگیرد کار کند. اگر تعاون باشد، خیلی جوان هست یک وام به او بدهی کارش راه میافتد. خیلی قرض الحسنه ثواب دارد. اگر این کار زیرنظر یک اسلام شناس باشد، از بهترین کارهاست. ثواب قرضالحسنه بیش از صدقه است. اگر به کسی ببخشی، 10تا ثواب دارد. اما اگر قرض الحسنه بدهی 18 ثواب دارد. کتاب قرضی بدهید. دانشجو است پول ندارد کتاب بخرد. بگو: آقا من کتابهایم را به شما میدهم.