رازها را هویدا نکنید

از آنجا كه زن و شوهر به هم نزديك شده‌اند، بسياري از مسائل خصوصي يكديگر را مي‌دانند و اگر در اين زمينه مواظبت نكنند و حرف‌هاي خانه را به بيرون از خانه منتقل كنند، تيشه به ريشه اعتماد زده‌اند. برخي اوقات اين گفتن‌ها نه از روي عناد بلكه از روي عادت است. اين عادت بايد ترك شود. مشاهده شده است گاهي اوقات زن و شوهر از روي سادگي حرف‌هايي را مي‌زنند و اسراري از محيط خانواده را براي ديگران فاش مي‌كنند. بدانيد كه اين حرف‌ها، آن اعتماد و علاقه را در خانواده مي‌شكند، در نتيجه صميميت را نابود مي‌كند. آنهايي كه شخصيت برونگرا و عاطفي را توأمان دارند، بايد بيشتر مراقب باشند. بايد خود را بيشتر مديريت كنند كه در گفت و شنود‌ها يكدفعه مسائل داخل خانه منتقل نشود و اين مصداق امانتداري است.

حتي براي مشورت‌گيري‌ها بايد دقت شود. گاهي اوقات به اسم مشورت گرفتن، افراد اسرار خود را فاش مي‌كنند. من بايد امين همسرم باشم. يك مشاور امين يعني اينكه اطلاعاتي كه از من دارد را در اختيار كسي نگذارد. زن و شوهر بايد امين آبروي هم باشند. برخي اوقات نيز ديده مي‌شود كه بين زن وشوهر، اختلافي ايجاد مي‌شود. در همين حال بايد مراقب باشند كه مسائل خصوصي را به كسي منتقل نكرده و پل‌هاي پشت سر را خراب نكنند. ما بايد عيب‌پوش هم باشيم. «هن لباس لكم و انتم لباس لهن» ؛ لباس، عيب‌ها را مي‌بيند و مي‌پوشاند. زن و شوهر بايد ساتر عيب‌هاي هم باشند. اسرار خانه نبايد بيرون گفته شود. اين رازداري فقط براي امور منفي نيست. آدم عاقل صندوق جواهري كه دارد، خبري از آن را به بيرون نمي‌دهد زيرا ممكن است به گوش نااهل برسد. شما بين فاميل نشسته‌ايد و حرفي را مي‌زنيد و به گوش ديگري مي‌رسد كه شيطان گولش مي‌زند و او هم ممكن است اين اطلاعات را به ديگران بدهد. مسئله فقط برملاشدن اسرار نيست.

قضيه مهم‌تر از اين حرف‌هاست. آشكاركردن مسائل خصوصي و پنهان ديگران عذاب الهي دارد، فشار قبر مي‌آورد. همچنين گاهي خانواده به موفقيت‌هايي دست يافته است كه هميشه و در همه جا لازم نيست اين خوبي‌ها بازگو شود. شايد در آن جمع شخص حسودي باشد كه ناخودآگاه ما را مورد چشم زخم قرار دهد. گاهي اوقات خوبي‌هاي داخل خانه را به بيروني‌ها مي‌گوييم و موجب حسرت ديگران مي‌شويم. براي مثال مي‌گوييم كه همسرمان چنين و چنان هديه‌اي براي ما خريد، حال آنكه شنونده اين سخن از چنين نعمتي محروم است و با شنيدن اين خبر تنها نصيبش آهي است و به‌دنبال آن توقعي كه از همسر خود دارد. پس اين حسرت براي زندگي شنونده هم بد است.