به گزارش همشهری آنلاین حجم عمده‌ای از مقالات تالیفی و ترجمه‌ای 260 صفحه‌ای این نشریه به بداهه پردازی و بداهه نوازی اختصاص یافته است.
بر اساس نوشته هیئت تحریریه عمده مطالب این شماره هم همانند شماره ای که به نقد موسیقی اختصاص داشت، برگردان فارسی مطالبی است که درباره مفهوم بداهه‌نوازی در موسیقی از سوی محققان و موسیقی شناسان خارجی نگاشته شده است. چرا که به اعتقاد دست اندرکاران نشریه ماهور«هنوز محققان فارسی زبان گامی جدی دراین زمینه برنداشته اند» وطبیعی است که تا زمانی که ادبیاتی در این زمینه درداخل کشور شکل نگیرد ، نمی توان از آن برای نشریه ای تخصصی در این سطح استفاده کرد.
مقاله های این شماره در سه بخش تقسیم بندی شده اند که از مباحث کلی وعمومی شروع می شود و ، پس ازبررسی بداهه پردازی در فرهنگ های دورتر نسبت به فرهنگ ایرانی، به مطالعه ی این عمل موسیقایی در فرهنگ های همجوار می رسد تا سرانجام بر بداهه پردازی در موسیقی ایرانی متمرکز شود.
بخش نخست تحت عنوان«کلیات»مختصرترین بخش این شماره است.در این بخش مقالاتی چون«بداهه پردازی؛چهارده تعریف»با ترجمه مریم قرسو/بداهه پردازی:مفاهیم و سنت ها نوشته برونو نتل با ترجمه ناتالی چوبینه و مقاله «موانع اجتماعی بداهه پردازی» نوشته برنار لرتا- ژکب با ترجمه مریم قرسو ، لیلا سماواتی.
بخش دوم با عنوان بداهه پردازی در فرهنگ های غربی تاریخچه این عمل موسیقایی در غرب را به تفضیل بررسی کرده با مطالعه مختصر و مفید بداهه پردازی در جاز به پایان می رسد. نگاهی به این مقاله ها نشان می دهد که سنت نت نگاری تا اواسط قرن نوزدهم در غرب رایج نبود و بیشتر بر ابتکارات اجرا کننده در به کارگیری تزیینات و واریاسیون ها و انواع دیگر اضافات تکیه می کرده است.
بخش سوم تحت عنوان بداهه پردازی در فرهنگ های همجوار می تواند پرتو تازه ای بر درک دقیق تر این عمل موسیقایی بیفکند به خصوص که برخی از این کشورها همانند ترکیه و کشورهای عربی به نوعی با سنت بداهه نوازی در موسیقی ایرانی در ارتباط بوده اند و از آن تاثیر گرفته اند.
آخرین بخش مربوط به این عمل موسیقایی به دو مقاله درباره بداهه پردازی وبداهه نوازی در موسیقی ایرانی اختصاص دارد که یکی از ژان دورینگ و دیگری از لادن نوشین است. هر دو مقاله به برخی فنون رایج بداهه پردازی در موسیقی ایرانی می‌پردازند.
در کنار این مقالات اختصاصی برخی اخبار از تازه ترین سی دی ها و آلبوم های تولیدشده از سوی انتشارات ماهور هم آمده است که از جمله آنها می توان به ردیف دوره ابتدایی سنتور استاد فرامرز پایور (اجرا شده توسط سعید ثابت)، تکنوازی تار به یاد میرزا حسین قلی (تار مهدی فلاح صفار و تمبک پژهام اخواص)، صد رنگ رنگ (تار ارشد تهماسبی و تمبک زنده یاد داریوش زرگری)،نظم و نثر( تمبک حمید قنبری و عود سعید نایب محمدی)، دومین سی دی از پیانو نوازی زنده یاد مرتضی محجوبی، دونوازی دف (بهنام و رضا سامانی)،رنگ های هفت دستگاه( سنتور پژمان آذرمینا و تمبک سیامک بنایی) و تکنوازی گارمون (آیدین علی اف) از موسیقی آذربایجان.
شماره 37 فصلنامه ماهور در 260 صفحه و با قیمت 4500 تومان عرضه شده است.
