اما این روز‌ها، به اصطلاح زمانه عوض شده و فرزندان نسل حاضر از هر چیزی فقط سرویس کامل آنرا می‌خواهند و اغلب پدر و مادر‌های امروزی هم در مقابل این خواسته‌ها همیشه دست‌هاشان بالاست.
از این قسمت ماجرا که بگذریم، به قیمت‌های آنچنانی نوشت‌افزار می‌رسیم که جیب والدین را با یک رژیم لاغری درست و حسابی روبه‌رو می‌کند.
اما در مورد هر یک از انواع نوشت‌افزار‌ها چنانچه استراتژی مناسبی داشته باشیم می‌توان با یک تیر دو نشان زد.
بدین معنی که هم دانش‌آموز ، نبود این وسایل را علت درس نخواندن معرفی نکند و هم زحمت خرید چند باره نوشت‌افزار از بین برود. برای نمونه دفتر‌هایی همچون دفتر ریاضی که بد نیست تا انتهای سال تحصیلی سالم و سر حال باشد، بهتر است از انواع سیمی انتخاب شود.
غیر از این هر چه باشد به احتمال زیاد پس از چند ماهی جلد آن از صفحاتش جدا شده و باید یک دفتر جدید خرید.
اتود‌ها یا همان مداد نوکی‌های معروف خودمان نیز یکی از آسیب‌پذیرترین اقشار جامعه نوشت‌افزاری محسوب می‌شود که به محض وارد آمدن کوچک‌ترین فشاری به آن، یا بدنه‌‌اش می‌شکند یا نوک فلزی‌اش کج می‌شود.
آن موقع است که صدای شکوه و شکایت دانش آموز دلبند، فضای خانه را پر می‌کند و خودپردازی به نام پدر و مادر باید هزینه خاموشی آنرا بپردازد.
اما این مشکل هم راه دارد. با خرید انواع مرغوب و مقاوم اتود‌ها می‌توان امیدوار بود که این وسیله دست‌کم یکسال کیف مدرسه دانش‌آموز را همراهی می‌کند.
برای اینکه از این موضوع مطمئن شویم می‌توانیم نوعی از آنرا خریداری کنیم که نوک فلزی آن، مانند خودکارهای فلزی پس از مصرف به داخل جمع می‌شوند و دیگر خطر کج و معوج شدن تهدیدشان نمی‌کند.
در مورد دانش‌آموزان کلاس اولی هم که به اصطلاح راه به راه نوشت‌افزار گم می‌کنند بهتر است نوشت‌افزاری خریداری کنیم که رنگ خاصی دارد و استفاده از آن عمومیت ندارد.
در پایان، خودداری از خریدکوله‌های تک بند را فراموش نکنید. این نوع کوله‌ها خطر انحراف ستون فقرات و کمردرد را تقویت می‌کنند.
