وقتی شما موضوعی را که برای همسرتان خوشایند نیست مطرح می‌کنید یا از او انتقاد می‌کنید؛ مشکل نبود ارتباط مناسب به شکل‌های مختلف نمود پیدا می‌کند.
یکی ازمهم‌ترین نمودها، بی‌توجهی به صحبت‌های شما و در واقع گوش شنوا نداشتن نسبت به این حرف‌ها و گلایه‌هاست.
این موضوعات ناخوشایند می‌تواند پیرامون مسایل فرزندان، نبود همکاری درانجام کارهای خانه، مسایل مالی و صرف‌نکردن وقت کافی با یکدیگر باشد.
ازاین‌رو، "تو هیچ وقت به حرف‌های من گوش نمی‌کنی" عموما یکی از شکایت‌های اصلی بسیاری از همسران است. اما این گوش شنوا چرا وجود ندارد.
به عبارتی چرا بسیاری اوقات انسان‌ها و در چارچوبی مشخص‌تر، زوج‌ها درک درستی ازصحبت‌های یکدیگر ندارند و هرکس به گونه‌ای فکر می‌کند و تصمیم می‌گیرد که گویا دیگری وجود ندارد.
دراین گونه موارد، مشکل اصلی چیست؟ آیا ما معمولا عادت به پذیرش دیگری نداریم؛ بخصوص وقتی که لازم است تصمیمی جدی بگیریم؛ حتی در مواردی که دقیقا به طرف مقابل هم مربوط می‌شود...
کمی بیشتر فکر کنید، آیا موضوع به غرور خاصی درشما منتهی نمی‌شود؟ غرور بی‌جایی که نوعی برتری را برای شما تعریف می‌کند و این کفه گاهی آن قدر بالا می‌رود که اصلا امکان دید دیگری نیست؛ چه رسد به اینکه بتوان مجموعه شرایط او را دید.
اما اگر آزمایش کنیم می‌بینیم، وقتی بتوانیم از خودمان بیرون بیاییم حداقل گاهی، آن موقع دیدن دیگران آسانتر امکان‌پذیر است و هر چه بیشتر به اطراف خود و انسان‌های پیرامون‌مان توجه کنیم امکان برقراری ارتباط با آنها بیشترمی‌شود. [تاکید برمن و آنچه می‌گویم"؛ برخورد مشکل‌آفرین]
البته توجه به دیگران به معنی دخالت‌های بی‌مورد نیست. توجه به مفهوم درک موقعیت و مجموعه شرایط آنان است توام با احساس نزدیکی انسانی و احترام واقعی.
واقعیت این است که تنها درچارچوب برقراری احترام متقابل واقعی می‌توان به ارتباطی مناسب با دیگران رسید، ارتباطی که ناشی از همدردی، همراهی برای انتخاب راه‌حل‌های دوجانبه یا چندجانبه است.
در این ارتباط، چرخش صحبت به گونه‌ای است که نیاز نیست به طور مداوم طرف مقابل را به گوش‌دادن و توجه کردن دعوت کنیم. حتی زمانی که تنها انتقاد می‌کنیم و نه تعریفی هست و نه تمجیدی...
این بحث‌ها اگر نتوانند ما را برای ایجاد یک ارتباط مناسب با دیگران آماده سازند حداقل برای جلوگیری از عصبانیت‌های فزاینده و افسردگی‌های رو به رشد، سودمند به نظرمی‌رسند.
اما برای کسب مهارت‌های ارتباطی بهتر، شاید دستیابی به مهارت گوش‌دادن به دیگران اولین گام باشد. برای این کار می‌توانیم روبروی یکدیگر بایستیم، به یکدیگرنگاه کنیم و نوبت طرف مقابل یا همسرمان را حتی اگرساکت باشد برای طرح نظرش حفظ کنیم. [گفت و گو به جای مشاجره]
