اما جدا از جدالهای سیاسی بر سر این موضوع آیا میتوان سالمندانی را که به طور گاهگاهی فراموشکار میشوند، دچار اختلال جدی حافظه و در مرحله بعد دراای نقصان در تواناییهای شناختی دانست و در نهایت احتمال دچار بودن او را به بیماریهای تحلیلبرنده مغز مانند آلزایمر را مطرح کرد.
حافظه و شناخت ما سطح ثابتی ندارند
دکتر لی کرول، متخصص مغزواعصاب و استادیار بیماریهای مغز و اعصاب (نورولوژی) در دانشگاه تمپل آمریکا میگوید: «وقتی به عملکرد حافظه و شناخت یک فرد در هر لحظه فکر میکنیم، واقعیت این است که آنها در یک سطح ثابت عمل نمیکنند. آنها همیشه بسته به عوامل یا متغیرهایی که در آن زمان وجود دارند، در حال تغییر و نوسان هستند.»
«فراموش کردن تاریخها یا زمانبندیهای گذشته به هیچ نکته خاصی در مورد میزان توانایی شناختی فرد دلالت نمیکند.»
به گفته کرول، عوامل گوناگونی وجود دارد که بر عملکرد حافظه و شناخت شما در هر لحظه تأثیر میگذارد. از جمله مواردی مانند استرس، خواب، گرسنگی، انجام چند کار و شرایط موقعیتی که میتوانند بدون توجه به سن فرد بر حافظه او تاثیر منفی بگذارند.
بنابراین تواناییهای حافظه و شناختی فرد ممکن است نوسانهایی را نشان دهند.
فراموشکاری شما را از لحاظ شناختی ناتوان نمیکند
کارشناسان میگویند کارکرد پردازش داخلی مغز مانند یادآوری خاطرات خاص به طور طبیعی با افزایش سن تا حدی کاهش مییابد، اما میتواند در موقعیتهای پرفشار نیز مختل شود.
به گفته آنها باید میان لغزشهای گاهگاه حافظه با داشتن مشکل حافظه متفاوت است و حتی در مواردی که مشکل حافظه وجود دارد، نمی توان از این علامت به تنهایی برای تعیین میزان توانایی شناختی استفاده کرد.
به عبارت دیگر فقط به این دلیل که فردی در به خاطر آوردن رویدادهای گذشته مشکل دارد، به این معنا نیست که توانایی تصمیم گیری درست را ندارد یا به این معنا نیست که عملکرد اجرایی او با افزایش سن مختل میشود.
ارزیابی حافظه و توانایی شناختی نیاز به بررسی گسترده دارد
پزشکان میگویند که توجه به موارد گاهگاهی مشکل حافظه نمیتواند جایگزین ارزیابیهای عمیقتر از حافظه و عملکرد شناختی شود، و این نوع ارزیابیها باید در بیش از یک مقطع زمانی واحد انجام شوند و بالاخره اینکه هیچ آزمایشی برای تعیین اینکه آیا فردی مناسب برای تصدی یک مقام است یا خیر وجود ندارد.
برای اینکه بتوان تشخیص تغییرات مغزی فرد ناشی از روند طبیعی سالمندی است یا یک بیماری تحلیلبرنده مغز مانند آلزایمر یا یک بیماری عمومی باید معاینه دقیق، آزمونهای شناختی و در صورت لزوم تصویربرداری از مغز انجام شود.
پزشکان در این معاینات به ارزیابی هر نشانه هشداردهندهای مربوط به الگوهای رفتاری یا خطاهای حافظهای میپردازند که مانع از اجرای مسئولیتهای روزانه فرد میشود، مثلا ناتوانی در مدیریت دخلوخرج یا پرداخت صورتحسابهای ماهانه یا داشتن الگویی از مشکلات حافظه که ایمنی فرد را به خطر بیندازد.
وقتی افراد جوانتر هستند، در ۲۰ و ۳۰ سالگی، اغلب کنترل تکانه و توانایی بدتری برای ادغام اطلاعات دارند. تصمیم گیری.
مزیتهای سالمندی برای عملکردهای شناختی
هنگامی که افراد جوانتر در دهه ۲۰ و ۳۰ زندگی هستند، اغلب در مهار کردن تکانهها یا امیال آنی و نیز ادغام اطلاعات دچار ضعف هستند.
اما با افزایش سن افراد، توانایی مهار کردن تکانهها بهتر می شود و افراد ممکن است بتوانند اطلاعات بیشتری را در تصمیم گیری خود دخیل کند.
جنبههای از عملگرد شناختی به ویژه مربوط به داوری و خرد که با بالا رفتن سن و گذشت زمان بهبود پیدا میکنند.
این ویژگیها میتوانند به کنترل بهتر واکنشهای شما نسبت به موقعیتهای متفاوت و توانایی فکر کردن قبل از اقدام کمک کنند که در دورن سالمندی میتوانند بسیار مفید باشند.
بالاخر خرد و فرزانگی که شما از تجربیات زیسته بسیارتان در سنین بالای زندگی به دست آوردهاید در واقع شکل دیگری از دانش و آمادگی شناختی شما است.
نظر شما