همشهری آنلاین – آرش نهاوندی: اما آیا وقعا این نوشیدنی‌های کافئین دار باعث بروز عوارض جسمانی می‌شوند؟ قهوه یک نوشیدنی دلچسب برای زمان کار، درس و فعالیت است، اما اگرچه کافئین موجود در قهوه به طور کلی در مقادیر کم تا متوسط بی خطر است، مصرف زیاد آن حتی برای بیدار ماندن در زمان درس و کار می‌تواند عوارض جانبی ناخوشایند و حتی خطرناکی ایجاد کند.
به گزارش هلت لاین، قهوه حاوی کافئین است، ماده‌ای که ممکن است خلق و خو، متابولیسم و عملکرد ذهنی و فیزیکی شما را تقویت کند. مطالعات همچنین نشان داده‌اند که مصرف آن در مقادیر کم تا متوسط برای اکثر افراد بی‌خطر است. با این حال، دوزهای بالای کافئین ممکن است عوارض جانبی ناخوشایند و حتی خطرناکی داشته باشد.
تحقیقات نشان داده که ژن های شما تاثیر زیادی بر تحمل شما نسبت به میزان مصرف قهوه دارند. برخی می‌توانند کافئین بسیار بیشتری نسبت به دیگران بخورند بدون اینکه اثرات منفی را تجربه کنند.علاوه بر این، افرادی که به کافئین عادت ندارند ممکن است پس از مصرف قهوه حتی در دوز متوسط، علائم و عوارضی را تجربه کنند.
در این مطلب به ۹ عارضه جانبی بیش از حد کافئین اشاره کرده‌ایم.
فشار خون بالا
به طور کلی، به نظر نمی رسد کافئین خطر ابتلا به بیماری قلبی یا سکته را در بیشتر افراد افزایش دهد. با این حال، در چندین مطالعه نشان داده شده است که به دلیل اثر تحریکی آن روی سیستم عصبی، فشار خون را افزایش می‌دهد. فشار خون بالا یک عامل خطر برای حمله قلبی و سکته است. خوشبختانه، اثر کافئین بر فشار خون موقتی به نظر می‌رسد. همچنین، به نظر می‌رسد که قوی‌ترین تاثیر را روی افرادی که عادت به مصرف آن ندارند، دارد. همچنین نشان داده شده است که مصرف زیاد کافئین باعث افزایش فشار خون در حین ورزش در افراد سالم و همچنین در افرادی با فشار خون خفیف بالا می شود. بنابراین، توجه به دوز و زمان مصرف کافئین مهم است، به خصوص اگر در حال حاضر فشار خون بالا دارید.
اضطراب
کافئین برای افزایش هوشیاری شناخته شده است. این ماده با مسدود کردن اثرات آدنوزین، یک ماده شیمیایی مغز که باعث می‌شود احساس خستگی کنید، عمل می‌کند. اما همزمان کافئین موجود در قهوه، ترشح آدرنالین، یا هورمون «جنگ یا گریز» که مرتبط با افزایش انرژی است را تحریک می‌کند. با این حال، در دوزهای بالاتر، این اثرات ممکن است بارزتر شوند و منجر به اضطراب و بروز حالت عصبی شوند. اختلال اضطراب ناشی از کافئین یکی از چهار سندرم مرتبط با کافئین است در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) که توسط انجمن روانپزشکی آمریکا منتشر شده، فهرست شده است. گزارش شده مصرف روزانه ۱۰۰۰ میلی گرم یا بیشتر که مقدار بسیار بالای کافئین محسوب می‌شود، باعث عصبی شدن، بی قراری و علائم مشابه در اکثر افراد می‌شود، در حالی که حتی مصرف متوسط ممکن است منجر به اثرات مشابه در افراد حساس به کافئین شود. یک مطالعه روی ۲۵ مرد سالم نشان داد که افرادی که تقریبا ۳۰۰ میلی گرم کافئین مصرف کردند، بیش از دو برابر افرادی که دارونما مصرف کردند، استرس داشتند. اگر متوجه شدید که اغلب عصبی یا پریشان هستید، ممکن است از قهوه باشد، در نتیجه این می‌تواند ایده خوبی باشد که به میزان مصرف کافئین خود نگاه کنید و آن را کاهش دهید.
بی خوابی
توانایی کافئین قهوه و چای برای کمک به افرادی که برای درس یا کار و فعالبت نیاز به بیداری دارند؛ یکی از ارزشمندترین ویژگی‌های آن است. از سوی دیگر، کافئین بیش از حد می‌تواند نیاز به ترمیم خواب ترمیمی را با مشکل مواجه کند. مطالعات نشان داده‌اند که مصرف زیاد کافئین مدت زمان مورد نیاز برای به خواب رفتن را افزایش دهد. همچنین ممکن است کل زمان خواب را به ویژه در افراد مسن کاهش دهد.. در مقابل، به نظر نمی‌رسد که مقادیر کم یا متوسط کافئین روی خواب در افرادی که «خوب‌خواب» تلقی می‌شوند یا حتی کسانی که بی خواب هستند تاثیر چندانی داشته باشد. اگرچه قهوه و چای غلیظ ترین منابع اصلی کافئین هستند، با این حال کافئین در نوشابه، کاکائو، نوشیدنی‌های انرژی زا و چندین نوع دارو نیز یافت می‌شود. یک مطالعه بررسی کرد که چگونه زمان مصرف کافئین بر خواب تاثیر می‌گذارد. محققان به ۱۲ بزرگسال سالم ۴۰۰ میلی گرم کافئین شش ساعت قبل از خواب، سه ساعت قبل از خواب یا بلافاصله قبل از خواب دادند. مدت زمانی که هر سه گروه طول کشید تا به خواب بروند و هم زمانی که آن‌ها در شب بیدار بودند به طور قابل توجهی افزایش یافته بود..این نتایج نشان می‌دهد که توجه به مقدار و زمان کافئین برای بهینه سازی خواب مهم است.
مسائل گوارشی
بسیاری از مردم متوجه می‌شوند که یک فنجان قهوه صبحگاهی به حرکت روده آن‌ها کمک می‌کند. اثر ملین قهوه به ترشح گاسترین، هورمونی که معده تولید می‌کند و فعالیت روده بزرگ را سرعت می‌بخشد، نسبت داده شده است. علاوه بر این، نشان داده شده که قهوه بدون کافئین واکنش مشابهی را ایجاد می‌کند. با توجه به این اثر، جای تعجب نیست که دوزهای زیاد کافئین ممکن است منجر به شل شدن مدفوع یا حتی اسهال در برخی افراد شود. پیشتر اعتقاد بر این بود که قهوه باعث ایجاد زخم معده می‌شود، اما یک مطالعه بزرگ روی بیش از ۸ هزار نفر هیچ ارتباطی بین این دو پیدا نکرد. از سوی دیگر، برخی مطالعات نشان می‌دهد که نوشیدنی‌های کافئین دار ممکن است بیماری ریفلاکس معده (GERD) را در برخی افراد بدتر کند. به نظر می‌رسد این امر به ویژه در مورد قهوه صادق است. از آنجایی که قهوه می‌تواند تاثیرات عمده‌ای بر عملکرد دستگاه گوارش داشته باشد، در صورت بروز هر گونه مشکلی، میزان نوشیدن قهوه را کاهش دهید یا به چای روی آورید.
تجزیه عضلانی
«رابدومیولیز» یک بیماری بسیار جدی است که در آن فیبرهای عضلانی آسیب دیده وارد جریان خون شده و منجر به نارسایی کلیه و سایر مشکلات می شود. علل شایع رابدومیولیز عبارتند از: ضربه، عفونت، سوء مصرف مواد مخدر، فشار عضلانی و نیش مارها یا حشرات سمی. علاوه بر این، گزارش‌های متعددی از رابدومیولیز مربوط به مصرف بیش از حد کافئین وجود دارد، اگرچه این امر نسبتا نادر است. در یک مورد، زنی پس از نوشیدن ۱ لیتر قهوه حاوی تقریبا ۵۶۵ میلی گرم کافئین دچار حالت تهوع، استفراغ و ادرار تیره شد. خوشبختانه، او پس از درمان با دارو و مایعات بهبود یافت. نکته مهم این است که این مقدار زیادی از کافئین برای مصرف در مدت زمان کوتاه است، به خصوص برای افرادی که به آن عادت ندارند یا به اثرات آن بسیار حساس هستند. به منظور کاهش خطر ابتلا به رابدومیولیز، بهتر است مصرف خود را به حدود ۴۰۰ میلی گرم کافئین در روز محدود کنید، مگر اینکه به مصرف بیشتر عادت داشته باشید.
اعتیاد
با وجود تمام فواید کافئین برای سلامتی، نمی‌توان انکار کرد که قهوه دارای کافئین امکان دارد باعث ایجاد عادت شود. یک بررسی دقیق نشان می‌دهد که اگرچه کافئین مشابه کوکائین و آمفتامین‌ها مواد شیمیایی خاص مغز را تحریک می‌کند، اما مانند این داروها باعث اعتیاد کلاسیک نمی‌شود. با این حال، ممکن است به وابستگی روانی یا فیزیکی، به ویژه در دوزهای بالا منجر شود. در یک مطالعه، ۱۶ نفر که معمولا کافئین زیاد، متوسط یا کافئین مصرف نمی‌کردند، پس از یک شب بدون کافئین در یک تست کلمه شرکت کردند. فقط کسانی که قهوه و کافئین بالا مصرف می‌کردند نسبت به کلمات مرتبط با کافئین تعصب نشان دادند و میل شدید به کافئین داشتند. علاوه بر این، به نظر می رسد دفعات مصرف کافئین در وابستگی نقش دارد. در مطالعه‌ای دیگر، ۲۱۳ مصرف کننده کافئین پس از گذشت ۱۶ ساعت بدون مصرف، پرسشنامه‌ها را تکمیل کردند. افرادی که روزانه قهوه مصرف می‌کردند نسبت به افرادی که هر روز قهوه نمی‌خوردند افزایش بیشتری در موارد سردرد، خستگی و سایر علائم داشتند.
ضربان قلب سریع
اثرات تحریکی مصرف زیاد قهوه ممکن است باعث تپش قلب شما شود. همچنین ممکن است منجر به تغییر ریتم ضربان قلب شود که فیبریلاسیون دهلیزی نامیده می‌شود، که در افراد جوانی که نوشیدنی‌های انرژی زا حاوی دوزهای بسیار بالای کافئین مصرف می‌کنند، گزارش شده است. با این حال، به نظر نمی رسد این تاثیر در همه رخ دهد. در واقع، حتی برخی از افراد مبتلا به مشکلات قلبی ممکن است بتوانند مقادیر زیادی کافئین را بدون هیچ گونه عوارض جانبی تحمل کنند. صرف نظر از نتایج مطالعات ، اگر بعد از نوشیدن نوشیدنی‌های کافئین‌دار، متوجه تغییراتی در ضربان یا ریتم قلب خود شدید، مصرف خود را کاهش دهید.
خستگی
قهوه، چای و سایر نوشیدنی‌های دارای کافئین سطح انرژی را افزایش می‌دهند. با این حال، آن‌ها پس از خروج کافئین از بدن شما همچنین می‌توانند با ایجاد خستگی اثر معکوس داشته باشند. یک بررسی از ۴۱ مطالعه نشان داد که اگرچه نوشیدنی‌های انرژی‌زای کافئین‌دار هوشیاری را افزایش می‌دهند و خلق و خوی را برای چند ساعت بهبود می‌بخشند، شرکت‌کنندگان در این مطالعات اغلب بیش از حد معمول در روز بعد خسته بودند. برای به حداکثر رساندن فواید کافئین بر انرژی و جلوگیری از خستگی مجدد، آن را در دوزهای متوسط مصرف کنید.
تکرر ادرار
افزایش ادرار یک عارضه جانبی رایج مصرف زیاد کافئین به دلیل اثرات تحریکی این قهوه و چای روی مثانه است. ممکن است متوجه شده باشید که وقتی بیش از حد معمول قهوه یا چای می نوشید، نیاز به دفع مکرر ادرار دارید. بیشتر تحقیقاتی که در مورد اثرات این ترکیب بر تکرر ادرار انجام می شود، روی افراد مسن و کسانی که مثانه بیش فعال یا بی اختیاری دارند متمرکز شده است. در یک مطالعه، ۱۲ فرد جوان تا میانسال مبتلا به مثانه بیش فعال که روزانه ۴.۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن خود مصرف می کردند، افزایش قابل توجهی در تکرر ادرار و اضطرار داشتند. اگر مقدار زیادی نوشیدنی‌های کافئین دار می نوشید و احساس می کنید که دفع ادرار شما بیشتر از آنچه باید باشد است، خوب خواهد بود که مصرف خود را کاهش دهید تا متوجه شوید آیا علائم شما بهبود می‌یابد یا خیر.
بیشتر بخوانید:
نظر شما