وی مقدمات موسیقی را نزد پدر آموخت و در سال ۱۳۵۳ وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد.
بیژن از نوجوانی همکاری هنری خود را در رادیو سنندج با برنامه کودک آغاز کرد و تا سن 26 سالگی تمام تجربیات و شناخت موسیقی را در کنار خانواده و رادیو سنندج و فرهنگ و هنر این استان [کردستان] کسب کرد.
وی همزمان با تحصیل، همکاریش را با گروه شیدا به سرپرستی محمد رضا شجریان و شهرام ناظری پرداخت، سپس همکاری خود را در گروه عارف شروع و بعد از انقلاب در تولید کاست‌هایی به نام چاوش و در شرکت روح افزا به عنوان خواننده فعالیت کرد.
وی از بنیانگذاران گروه شیدا، عارف و از اعضای اصلی گروه کامکارها است و در نواختن رباب، دف، تنبک، قیچک و تار بسیار توانایی دارد.
ساز اصلی بیژن تار می‌باشد ولی در گروهای شیدا و عارف با نواختن رباب و در بسیاری از کارها تنبک و دف را برگزیده و همکاری کرده است.
بیژن کامکار علاوه بر نوازندگی در بسیاری از کنسرت‌ها و آلبوم های موسیقی به خوانندگی پرداخته و اثر ارزشمند "کجایید ای شهیدان خدایی"(با آهنگسازی هوشنگ کامکار) با صدای اوضبط و تولید شده است.
وی در زمینه خوانندگی نیز آثاری از هوشنگ کامکار همچون کجائید ای شهیدان و قطعه حصار از حسین علیزاده و زردی خزان از ارسلان کامکار و چند کاست دیگر را در کارنامه دارد.
در خلال سال‌های بعد از انقلاب کنسرت‌های بسیاری در ایران و کشورهایی چون آلمان، سوئیس و بلژیک برای معرفی دف و موسیقی سنتی ایرانی اجرا کرده که خوانندگان آن محمدرضا شجریان و شهرام ناظری بوده‌اند.
