در رویدادهای بزرگ در فضای خارجی چه یک گردهمایی سیاسی باشد، چه یک مسابقه ماراتون یا صرفا جمعیت انبوهی که یک رژه یا آتش‌بازی را تماشا می‌کنند، شرکت‌های خصوصی به استخدام در می‌آیند تا تعداد حاضران را بشمارند.
پژوهشگران از روش‌‌های گوناگون برای شناسایی، ردیابی و پایش گروه‌های مردم از تکنولوژ‌ی‌های مانند لیزر، ماهواره، عکسبرداری هوایی، سیستم‌های شبکه‌بندی سه‌بعدی، فیلم‌های ویدئویی ضبط‌شده و وبالون‌های مراقبتی که معمولا در چند بلوک در اطراف محل رویداد به هوا فرستاده می‌شوند و با سرعت 120 تا 240 متر در ثانیه حرکت می‌کنند.
استفن دویگ، یک کارشناس تجمعات در دانشگاه ایالتی آریزونا می‌گوید: "به نظر من دقیق‌ترین راه برای تخمین زدن شمار افراد در یک تجمع بزرگ خارجی به دست آوردن تصاویر هوایی خوب، شکستن این تصویر به نواحی با تراکم مشابه، اندازه‌گیری مساحت هر ناحیه، دادن یک میزان منطقی تراکم جمعیت به هر ناحیه، و بعد افزودن شمار محاسبه‌شده افراد در هر ناحیه به یکدیگر است تا یک تخمین کلی به دست آید."
او می‌افزاید: "تنها راه بهتر این است که به افراد بلیط بفروشیم و آنها را از طریق نرده گردون به درون بفرستیم، اما تنها در موارد نادری چنین کاری امکان‌پذیر است.
دویگ از تجربه و تکنیک‌های جمعیت‌شماری‌اش برای کمک به شرکت‌هایی مانند AirPhotosLive.com استفاده می‌کند تا ارقام شرکت‌کنندگان در جمعیت‌ها را به دست آورند (این شرکت مراسم سوگند رئیس‌جمهوری باراک اوباما در سال 2009 را مورد پوشش قرار داد).
به گفته کورت وسترگارد از این شرکت برای تعیین شرکت‌کنندگان در یک رویداد، از یک دوربین 360 درجه‌ای کروی پانورامیک استفاده می‌کند که می‌تواند در زمان "اوج" تجمع یا در زمانی که تعداد شرکت‌کنندگان در بالاترین حد است، از هر جهتی به طور فوری عکس بگیرد.
بر اساس این عکس‌ها، یک تحلیل‌گر تصویر اندازه جمعیت را تخمین می‌زند. رشتهی‌ای از شبکه‌بندی‌های سه‌بعدی بر روی تصاویر سوپرایمپوز می‌شود و تصاویر جمعیت وسیع و پیچیده را به صورت سیستمی که ساده‌تر می‌توان با آن کار کرد، در می‌آورد.
نمونه‌هایی از بخش‌هایی این شبکه‌ها (که می‌تواند شامل مربع‌های 30 متر در 30 متر یا 150 متر در 150 متر باشد) تعداد همه اشخاص شمرده می شود. سپس این سرشماری‌ها در فر
مول‌های ریاضی (که بر اساس توزیع فضایی شناخته‌شده جمعیت‌ها هستند) قرار داده می‌شوند که محاسبه می‌کنند که چه تعداد از بخش‌های شبکه‌‌ای مشابه (که براساس تراکم جمعیت در هر بخش هستند)، وجود دارند. و به این ترتیب شمار کلی جمعیت تخمین زده می‌شود.
اما چرا این همه کار و وقت صرف می‌شود تا شمار شرکت‌کنندگان در یک تجمع حساب شود.
بیش از همه تخمین زدن شمار حضار می‌تواند به ایمن نگهداشتن افراد در تجمعات بزرگ کمک کند. هماهنگ‌کنندگان گردهمایی و مقامات رسمی می‌توانید در مورد چگونگی کنترل ترافیک در آن منطقه، و نیز اینکه چه مقدار پرسنل پزشکی در صورت ایجاد بروز یک حادثه اورژانس مورد نیاز خواهد بود و چه تعداد
مامور امنیتی باید به کار گیرند.
اندازه جمعیت برای گزارش‌های خبری رسانه‌ای و نیز ثبت تاریخی آن رویداد هم لازم است.
وستگراد می‌گوید شمردن یک جمعیت ممکن است بسیار ساده باشد، اما برخی از عوامل آن را سخت‌تر می‌کنند.
برای مثال هر چه جمعیت در بیشتر پراکنده باشند، به دست آوردن تخمین دقیق از تعداد حضار سخت‌تر است، و تعیین کردن اینکه افرادی که در حاشیه تجمع قرار داند، برای آن رویداد آمده‌اند یا به دلایلی دیگر در آنجا حضور دارند، مشکل می‌شود.
LiveScience
