چندی بعد و در سال ۱۲۹۱ سالن نمایش آرتاشس پاتماگریان (اردشیرخان ارمنی) در خیابان علاءالدوله (فردوسی) تاسیس شد و یک سال بعد سالن نمایش ژرژ اسماعیلف در مقابل سینمای اردشیرخان کار خود را آغاز کرد.
اما در سال ۱۲۹۶ سالن سینمای زنانه توسط خان بابا معتضدی تاسیس شد.
«سینما ایران» نیز، نخستین سینمایی بود که سالن مخصوص خانواده در آن در نظر گرفته شده بود و نظم در آن برقرار بود.
سینما خورشید، نخستین سالن سینمایی در خیابان لاله‌زار تهران بود. زمانی، خیابان لاله‌زار به عنوان یکی از مراکز مهم هنری در تهران قدیم، شناخته می شد و محل تمرکز تئاترها و تماشاخانه‌های متعدد بود.
در این سینما، فیلم‌ها به طور یکسره پخش می‌شدند. بدین معنی که هیچ محدودیتی برای چندبار دیدن فیلم‌ها وجود نداشت.
پس از سینما خورشید و در همان خیابان لاله‌زار، چند سینمای دیگر، تاسیس شد که همگی آن‌ها فیلم‌های خارجی نمایش می‌دادند.
