فیلمی که بر اساس رمانی به همین نام ساخته شده و یکی از پرفروش‌ترین‌های دهه90 محسوب می‌شود. فیلم ماجرای پرستاری است که از مجروحان جنگی مراقبت می‌کند.
فیلم نشان می‌دهد که انسان‌ها محکوم به فنا و بقا هستند و این از پیش مقدر شده است.
کانس نمادین اولیه که پرواز آلماسی (با بازی رالف فاینس) و کاترین کلیفتون (با بازی کریستین اسکات توماس) بر فراز صحرای بی‌انتهاست، به عشق اشاره می‌کند؛ عشقی که با پرواز استعاره شده است و نتیجه عشق غریزی و غیرعرفی، چیزی جز سقوط، سوختن و مرگ تدریجی نیست. آنتونی مینگلا (نویسنده و کارگردان فیلم) با مهارت تمام از کنار داستان گذشته است. بدین مفهوم که او عشق نامتعارف را رد یا قبول نکرده و تنها به روایت داستانی در باب قضا و قدر و درگیری انسان‌ها با خود، خداوند و زندگی اندیشیده است.
حرا در فیلم استعاره‌ای است برای موقعیت انسان در برابر خودش. هر انسانی در برابر خودش همواره در گیر و دار بوده و گاهی با خود تساهل کرده و گاهی بر خود تاخته است. بیمار انگلیسى، مثل «تایتانیک» ساخته جیمز کامرون یکى از چند فیلمى بود که تماشاگران فراوانی آن را دیدند.
این فیلم به‌سرعت در رده فیلم‌های مشهور تماشاگران قرار گرفت که این شهرت به چند دلیل است؛ اول اینکه یک فیلم داستان‌گو است و داستانش را بدون هیچ لکنتى تعریف مى‌کند. دوم اینکه مایه فیلم، به‌شدت رمانتیک است؛ داستانى عاشقانه و البته پرسوز و گداز که باب طبع خیلى‌هاست.
در عین حال، این را هم گفته باشیم که فیلم پیشنهادى ما، طرفداران و مخالفان سرسختى دارد. طرفداران، طبعا روى همین چیزهایى تکیه مى‌کنند که یکى دو خط بالاتر درباره‌شان نوشتیم؛ منتها مخالفان معتقدند که این فیلم، زیادى ملودرام است. بیمار انگلیسى، فیلم اول کارگردانش - یعنى آنتونى مینگلا - نبود. مینگلا پیش‌تر علاوه بر نمایشنامه‌هایى که نوشته بود و اجرا شده بودند 2 فیلم هم ساخته بود؛ منتها، آن فیلمى که شهرت و باقى قضایا را براى او به ارمغان آورد، همین بیمار انگلیسى بود.
مینگلا، فیلمنامه را بر اساس رمانى نوشته مایکل اونداتیه - که رمان‌نویس سریلانکایى معروفى است - نوشت. فیلم در مراسم اسکار ۹ مجسمه طلایى را به‌دست آورد. در محاسبات دقیق بود و نتیجه همان چیزى بود که مینگلا فکر مى‌کرد. نسخه دوبله این فیلم توسط «مؤسسه فرهنگى و هنرى قرن۲۱» به بازار آمده.
