جمعه ۲۳ مهر ۱۴۰۰ - ۱۰:۳۹
۰ نفر

یک بیماری رایج در میان پایتخت‌نشینان در گذشته‌های نه چندان دور، کچلی بود.

بيماري

همشهری آنلاین_بهاره خسروی: این عارضه بیشتر در میان کودکان رایج بود و برای درمان آن از روش سنتی زفت‌اندازی استفاده می‌کردند.

«مژگان جعفری»، از تاریخ‌پژوهان تهران قدیم، با اشاره به این سابقه، درباره راه‌های درمانی بیماری یادشده توضیح می‌دهد: «زفت‌اندازی و گَرتراشی، راه درمانی این بیماری در میان عامه به شمار می‌آمد. نویسندگان منابع گوناگون، مانند تاریخ اجتماعی ایران، طهران قدیم و جهانگردانی چون شاردن، تارونیه و دکتر پولاک، به این شیوه‌های درمانی اشاره کرده‌اند.برای نمونه، دکتر پولاک به زفت ‌انداختن چنین اشاره کرده؛ معمولاً به روی آن زفت می‌اندازند و به قسمت خارجی آن گرد گچ می‌پاشند.»

همچنین «جعفر شهری» در کتاب «طهران قدیم» در این‌باره نوشته است: «گاه نیز پس از تراشیدن سر، با روغن کنجد آن را چرب می‌کردند، سپس کشک، پشم و جو را سوزانده، می‌ساییدند و چندین بار روی سر می‌پاشیدند. کچلی نیز مانند آبله برای زنان نامطلوب بود؛ نگرش جامعه را به آنان دگرگون کرده، بر زندگی روزمره و آینده‌شان تأثیر می‌گذاشت. بیشتر زنانی که از این بیماری رنج می‌بردند، برای خود کلاه‌گیسی تهیه کرده، از آن بهره‌ می‌بردند.» 

کد خبر 631075

برچسب‌ها

پر بیننده‌ترین اخبار دروازه طهرون

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha