کیشلوفسکی در شهر ورشو به دنیا آمد و کودکی خود را در چند شهر کوچک لهستان گذراند. وی همراه با پدر مهندسش که مبتلا به سل بود به شهرهای مختلفی در پی بهبودی میرفت.
در ۱۶ سالگی در یک دوره آموزش آتشنشانی شرکت کرد اما پس از ۳ ماه آن را رها کرد.
در سال ۱۹۵۷ بدون هدف شغلی، وارد دانشگاه ورشو در رشته کارشناسی تئاتر شد. سپس تصمیم گرفت کارگردان تئاتر شود اما آن زمان دوره کارگردانی تئاتر نبود، پس تصمیم گرفت سینما را به عنوان راه واسط انتخاب کند.
کیشلوفسکی از دوران کودکیاش خاطرات چندان خوشی نداشت و از آن به خوبی یاد نمیکرد.
وی علاقهمند به تحصیل در مدرسهٔ فیلم لودز بود جایی که دو کارگردان دیگر لهستانی، آندره وایدا و رومن پولانسکی را تربیت کرده بود.
برای نرفتن به خدمت سربازی در این زمان او دانشآموز هنر شد سپس یک رژیم غذایی سخت گرفت تا معافیت پزشکی بگیرد. پس از چند ماه تلاش برای سربازی نرفتن بالاخره مدرسه لودز درخواست او را پذیرفت.
فیلمهای او در شروع دهۀ هفتاد در زمانی ساخته میشدند که فیلم مستند و سازندگان آنها نقش مهمی در زندگی اجتماعی لهستان داشتند.
در آن زمان به دلیل سانسور موجود در دولت کمونیستی، فیلمسازان قادر به نمایش حقایق به آن شکل که درخور نام فیلم مستند باشد نبودند.
همین مسئله موجب شد که مستندسازان برای بیان عقایدشان و ارائه پیام مورد نظرشان، از کنایههایی استفاده کنند که به عنوان کدهای مشترک بین آنها و تماشاچیان عمل کند، بدون آنکه دستگاه سانسور بتواند جلوی آنها را بگیرد.
این بیان پر از نیش و کنایه و به کار نبردن زبانی ساده و بیپیرایه، بعدها، حتی زمانی که کیشلوفسکی از ساختن فیلمهای سیاسی دست کشید هم ادامه یافت.
اولین فیلم غیرمستند او کارکنان، فیلمی تلویزیونی بود و او اولین جایزهاش را از جشنواره مانهایم بدست آورد. این فیلم و فیلم بعدی او اثر زخم هر دو درباره واقعیتهای اجتماعی بودند.
وی را در جهان بیشتر با فیلمهای سهرنگ و دهفرمان میشناسند.
دهفرمان مجموعهای است از ده فیلم کوتاه که در مجموعهای آپارتمانی در ورشو فیلمبرداری شد. این مجموعه، یکی از بهترین مجموعه فیلمهای تحسین شده توسط منتقدان در همه دورانها است.
کیشلوفسکی و پیسویچ فیلمنامهنویسان مجموعه بودند و قرار بود ده کارگردان مختلف این ده قسمت را بسازند. اما وی خود را ناتوان از کنترل همه پروژه یافت و سرانجام تمام قسمتها را کارگردانی کرد و تنها مدیران فیلمبرداری متفاوت بودند.
کیشلوفسکی در سن ۵۴ سالگی در ۱۳ مارس سال ۱۹۹۶ در حین عمل قلب باز پس از حمله قلبی درگذشت و در قبرستان پوازکی در ورشو به خاک سپرده شد.
قبر او در قطعه مخصوص شماره ۲۳ قرار دارد و مجسمهای از انگشتان شست و اشاره هر دو دست او که همان شکل معروف کادر دوربین فیلمبرداری را تشکیل میدهند روی آن قرار دارد.
برخی آز آثار کریستوف کیشلوفسکی:
- کارکنان، ۱۹۷۵
- جای زخم، ۱۹۷۶
- Camera Buff سال ۱۹۷۹
- Blind Chance سال ۱۹۸۱
- بیسرانجام، ۱۹۸۴
- دهفرمان ۱۹۸۸
- فیلمی کوتاه درباره کشتن ۱۹۸۸
- فیلمی کوتاه درباره عشق ۱۹۸۸
- زندگی دوگانه ورونیک ۱۹۹۰
- سهرنگ: آبی ۱۹۹۳
- سهرنگ: سفید ۱۹۹۴
- سهرنگ: قرمز ۱۹۹۴