پدرش سالواتور پاچینو کارمند شرکت بیمه و مادرش رز پاچینو خانه‌دار بود. وی در عنفوان جوانی و در حالی که بیش از 22 سال از بهار زندگی‌اش نمی‌گذشت مادرش را از دست داد.
پاچینو پیش از مرگ مادرش، زندگی چندان لذت بخشی را پشت‌سر نگذاشته بود و چون والدینش خیلی زود از هم جدا شده بودند، او مجبور شد به همرا مادرش به خانه پدربزرگش نقل مکان کند. سرگرمی کودکی‌اش تقلید صدا و تکرار بازی شخصیت‌ها در فیلم‌هایی بود که روی پرده می‌دید.
پاچینو علاقه چندانی به تحصیلات آکادمیک نداشت، برای همین در 17 سالگی دبیرستان هنرهای نمایشی منهتن را رها کرد و به حرفه‌های مختلفی روی آورد؛ هر چند علاقه‌اش یعنی بازیگری را به شکل آماتوری و در اجراهای محلی دنبال کرد.
وی در سال ۱۹۶۰ به مدرسه بازیگری هربرت برگوف رفت تا زیر نظر چارلز لاتون آموزش ببیند. 6 سال بعد به اکتورز استودیو رفت و شیوه‌های بازیگری را از لی استراسبرگ آموخت.
در فصل ۱۹۶۶-۱۹۶۷ برای نمایش سرخ پوستان برانک را می‌خواهند جایزه اوبی را برد و 2 سال بعد برای اجرای برادوی ببر کراوات می‌زند؟ جایزه تونی را دریافت کرد.
همچنین در سال 2011 آل پاچینو هنرپیشه مطرح سینمای آمریکا به خاطر بازی درخشان در تئاتر تاجر ونیزی، اقتباسی از اثر مشهور ویلیام شکسپیر، نامزد دریافت بهتربن بازیگر جایزه تونی شده بود.
در ۱۹۷۱ با نمایش خیره کننده‌اش در وحشت در نیدل پارک نظر فرانسیس فورد کاپولا را برای بازی در نقش مایکل کورلئونه، پدرخوانده جلب کرد و به رغم مخالفت بسیاری در استفاده از یک بازیگر گمنام برای این نقش، پاچینو برای ایفای نقش «مایکل» قراردادی ۳۵ هزار دلاری با پارامونت بست.
این، 2 سال پس از بازی در نخستین فیلمش، من، ناتالی در نقشی کوتاه بود و البته اصرار کاپولا به تبار سیسیلی او هم برمی‌گشت.
پدرخوانده جدا از شهرت جهانی که برای پاچینو به ارمغان آورد، او را به نخستین کاندیدایی اسکار برای نقش دوم رساند. از ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۵، 3 بار دیگر نامش در فهرست آکادمی و این بار برای نقش اول قرار گرفت.
دو فیلم از این مجموعه، سرپیکو و بعد از ظهر نحس، ساخته سیدنی لومت و بر مبنای دو داستان واقعی، پاچینو را در دو نقش متضاد، یکی مرد قانون و دیگری ضد قهرمانی مقابل قانون قرارداد و سومین فیلم، پدرخوانده، قسمت دوم بود که سبب تثبیت او به عنوان یک ستاره بین‌المللی شد و پاچینو را هم‌بازی استادش، استراسبرگ هم کرد.
در آستانه دهه ۱۹۹۰، بازی در دو سه فیلم رمانتیک را تجربه کرد که آثار موفقی نبودند و حتی قرار گرفتن دوباره در قالب مایکل کورلئونه هم چندان کارگر نیفتاد؛ هر چند این نقش‌آفرینی دستمزدش را به پنج میلیون دلار افزایش داد.
اما در سال ۱۹۹۳، سرانجام مجسمه طلایی اسکار را به دست گرفت؛ در سالی که هم برای بوی خوش یک زن در رشته بهترین بازیگر مرد و هم برای گلن گاری گلن راس در رشته بهترین بازیگر نقش دوم کاندیدای دریافت جایزه بود، آکادمی سرانجام او را شایسته دریافت اسکار دانست.
پاچینو در بوی خوش یک زن، نابینایی بود که کاریزمای همیشگی‌اش، جذابیتی خاص به او بخشیده بود.
آل پاچینو در آغاز جشنواره 2008 فیلم رم جایزه دستاورد عمر را دریافت کرد.
برخی از افتخارات هنری آل پاچینو:
- ۱۹۷۲ - نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد - پدرخوانده
- ۱۹۷۳ - نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد - سرپیکو
- ۱۹۷۳ - برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش اول مرد - سرپیکو
- ۱۹۷۴ - نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد - پدرخوانده ۲
- ۱۹۷۵ - نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد - بعدازظهر سگی
- ۱۹۷۵ - برنده جایزه بفتا بهترین بازیگر نقش اول مرد - بعدازظهر سگی
- ۱۹۷۵ - برنده جایزه بفتا بهترین بازیگر نقش اول مرد - پدرخوانده ۲
- ۱۹۷۹ - نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد - عدالت برای همه
- ۱۹۹۰ - نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد - دیک تریسی
- ۱۹۹۲ - نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد - گلن گری گلنراس
- ۱۹۹۲ - برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد - بوی خوش زن
- ۱۹۹۲ - برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش اول مرد - بوی خوش زن
- ۲۰۰۳ - برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش اول مرد - فرشتگان در آمریکا
- 2007 - تقدیر از او در مراسم AFI به خاطر یک عمر تلاش در عرصه سینما و بازیگری
- 2011 - برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش اول مرد، تو جک را نمی‌شناسی، فیلم تلویزیونی
آثار هنری آل پاچینو:
- من، ناتالی، ۱۹۷۱
- وحشت در نیدل پارک، ۱۹۷۱
- پدرخوانده، ۱۹۷۲
- سرپیکو، ۱۹۷۳
- مترسک، ۱۹۷۳
- پدرخوانده، قسمت دوم، ۱۹۷۴
- بعد از ظهر سگی، ۱۹۷۵
- بابی درفیلد، ۱۹۷۷
- ...و عدالت برای همه، ۱۹۷۹
- گشت زنی، ۱۹۸۰
- نویسنده! نویسنده!، ۱۹۸۲
- صورت زخمی، ۱۹۸۳
- انقلاب، ۱۹۸۵
- دریای عشق، ۱۹۸۹
- دیک تریسی، ۱۹۹۰
- پدرخوانده، قسمت سوم، ۱۹۹۰
- فرانکی و جانی، ۱۹۹۱
- بوی خوش یک زن، ۱۹۹۲
- گلن گاری گلن راس، ۱۹۹۲
- روش کارلیتو، ۱۹۹۳
- سکه 25 سنتی، ۱۹۹۵
- در جستجوی ریچارد، ۱۹۹۶
- وکیل مدافع شیطان، ۱۹۹۷
- دانی براسکو، ۱۹۹۷
- نفوذی، ۱۹۹۹
- هر یکشنبه ممکن، ۱۹۹۹
- بی خوابی، ۲۰۰۲
- سیمونه، ۲۰۰۲
- فرشتگان در آمریکا، ۲۰۰۳
- مردمی که می¬شناسم، ۲۰۰۳
- تازه کار، ۲۰۰۳
- تاجر ونیزی، ۲۰۰۴
- دو روی سکه، ۲۰۰۵
- سیزده یار اوشن، ۲۰۰۷
- ۸۸ دقیقه، ۲۰۰۸
- کشتن عادلانه، 2008
- تو جک را نمی‌شناسی، 2010
