مانند دیگران در شهر رفت‌وآمد کنند، صاحب شغل شوند و به زندگی اجتماعی‌شان ادامه دهند و دولت‌ها موظفند که راه‌هایی را برای دستیابی معلولان به حقوق‌شان برنامه‌ریزی کنند.
روز جهانی معلولان هر سال بهانه‌ای است تا تکالیف دولت را برای بهبود وضعیت معلولان ایران یادآوری نماید و از قانون جامع حمایت از حقوق معلولان هم سخنی به میان آورده شود.
پسرکی که به سختی راه می‌رود و دخترکی که شعرهای کتابش را از روی خط بریل می‌خواند یا مردی که از رقص برگ‌ها صدای باد را می‌شنود آرزو دارند روزی به راحتی در شهر رفت‌وآمد کنند، صاحب شغل شوند و آینده‌شان را نه در پس نگاه ترحم‌آمیز خانواده که در گروه تلاش‌های‌شان بسازند.
تعدادشان زیاد نیست
براساس آمارهایی که تا امروز منتشر شده است تاکنون 600 هزار معلول در کشور شناسایی شده‌اند و تحت‌پوشش بهزیستی قرار گرفته‌‌‌‌اند اما براساس برآوردهای انجام شده حدود 3 میلیون معلول در ایران زندگی می‌کنند، تعدادشان زیاد نیست اما دولت هنوز نتوانسته برای همین جمعیت کوچک هم برنامه‌ای در خور و شایسته داشته باشد.
اما سازمان بهزیستی از میان 600 هزار معلول شناسایی شده تاکنون توانسته تنها به 280 هزار نفر مستمری بپردازد و تکلیف 320 هزار معلول باقیمانده بستگی به برنامه‌ای دارد که دولت به این سازمان تکلیف کند، هر چند ممکن است این 320 هزار نفر از کمک‌های گاه‌به‌گاه سازمان و وسایل کمک‌‌توانبخشی استفاده کنند اما آنچه مسلم است معلولان کشور ما در وضعیت نامناسبی به سر می‌برند و همواره از ا ین وضع ناراضی‌اند.
آرمان‌های توسعه هزاره
گنجاندن معلولیت در آرمان‌های توسعه هزاره موضوعی است که امسال سازمان ملل برای روز جهانی معلولان انتخاب کرده و در پیام دبیر کل این سازمان آمده است: چنان که آماده برگزاری اجلاس سران در سپتامبر سال آینده برای آرمان‌های توسعه هزاره می‌شویم باید تضمین کنیم که تمامی تلاش‌های ما فراگیر و موجب بهبود معیارها و کیفیت زندگی همه افراد شود.
بان کی‌مون از دولت‌ها خواسته تا موانعی را که معلولان در زندگی روزمره خود با آن روبه‌رو هستند از سر راهشان برداشته و آنان را به‌عنوان عاملان جدایی ناپذیر برای دستیابی به آرمان‌های توسعه هزاره توانمند نمایند.
ما انتظار داریم
معلولان ایرانی اگر چه تلاش می‌کنند تا به حقوق اساسی‌شان به‌ویژه در زمینه اجتماعی دست یابند اما معتقدند که دولت در زمینه ایجاد بسترهایی برای حضور معلولان در جامعه تلاش چندانی به خرج نمی‌دهد، آنها از دولت می‌خواهند تا پیگیر اجرای قانون جامع حمایت از حقوق معلولان باشد، قانونی که سال‌ها پیش به امید اجرا نوشته شده اما عملا به کتابچه‌ای تبدیل شده که هر از گاهی به آن مراجعه می‌شود ولی عملا وعده‌هایی که از سوی مسئولان برای اجرای آن داده می‌شود تبدیل به خبرهایی روی خط‌های خبری یا صفحه‌های روزنامه‌ها می‌شود و در همین حد باقی می‌ماند.
معلولان ایرانی می‌گویند که دولت آنهارا نادیده گرفته و گواه آن را طرح خودروی معلولان می‌دانند که با سروصدای زیادی خبرش در تمامی روزنامه‌های کشور از قول مسئولان منتشر شد اما نتیجه همکاری کارخانه سایپا و سازمان بهزیستی هرگز به تولید خودرویی برای معلولان منتهی نشد.
آنها می‌گویند: امسال وام ضروری معلولان نیز با مشکلات زیادی روبه‌روشده، این وام که تا پیش از این با همکاری سازمان بهزیستی و بانک ملت برای معلولان درنظر گرفته شده بود به‌دلیل برهم خوردن توافق میان این دو نهاد به سرانجامی نامعلوم گرفتار شده است.
ترحم لازم نداریم
نه در ایران و نه در جاهای دیگر، معلولان به ترحم نیاز ندارند. نگاه‌های ترحم‌آمیز مردم دردی از آنها دوا نمی‌کند بلکه زندگی‌شان را هم سخت‌تر می‌کند. آنها معتقدند حضور مستمرشان در جامعه و به دست آوردن فرصت‌های شغلی تنها راهی است که می‌تواند مردم را قانع کند که معلولان همچون دیگر افراد جامعه هر چند با تلاش بیشتر می‌توانند شهروندانی عادی و طبیعی باشند و زیر نگاه ترحم‌آمیز له نشوند.
ما حق داریم
امروز در حالی مراسم روز جهانی معلولان در کشورمان برگزار می‌شود که معلولان از دستیابی به حقوق اولیه‌‌شان هم بازمانده‌‌اند. براساس قوانین موجود در کشور، تمامی سازمان‌ها و ادارات دولتی موظفند که 3 درصد از مجوزهای استخدامی‌شان را برای معلولان درنظر بگیرند و افزون بر این 60 درصد از پست‌های سازمانی تلفنچی، متصدی دفتری و ماشین‌نویسی دستگاه‌ها، شرکت‌های دولتی و نهادهای عمومی باید به معلولان واجد شرایط واگذار شود.
اینها بخشی از ماده 7 قانون جامع حمایت از حقوق معلولان است که در سال 1385 تصویب شده و به اسناد موجود در کشور اضافه شده‌است، قانونی که آرمان‌های شیرینی را برای معلولان درنظر گرفته و در انتظار اجراست. روز جهانی معلولان بر تمامی معلولان کشور که در انتظار اجرای این قانون هستند، مبارک باد.
