صداقت و دوری از غیبت، مهمترین خصوصیت اخلاقی شهید کاوه

به گزارش تسنیم، در نخستین روز از خردادماه سال 1340 کودکی در مشهد و در خانواده ‌ای مذهبی متولد شد، که پدرش نام محمود را برای او انتخاب کرد.

وی که برای تربیت فرزندش اهمیت زیادی قائل بود، محمود را همراه خود به مجالس و محافل مذهبی می‌ برد و از این راه، او را با مکتب اهل بیت عصمت و طهارت (ع) و تعالیم انسان ‌ساز اسلام ناب محمدی (ص) آشنا کرد.

با اوج‌ گیری انقلاب او که جوانی با نشاط، فعال و مذهبی بود با شرکت در محافل درس مساجد جواد الائمه (ع) و امام حسن مجتبی (ع) که در آن زمان از مراکز تجمع نیروهای مبارز مشهد بود از هدایت ها و تعالیم ارزشمند مقام معظم رهبری بهره‌ های فراوانی برد.

• مجله  آشنایی با جنگ تحمیلی عراق علیه ایران (۱۳۵۹-۱۳۶۷) /  مجله آشنایی با زندگینامه شهدای دفاع مقدس

محمود آموخته‌های خود را در اختیار دیگران قرار می داد و به عنوان شخصیت محوری مبارزات شناخته شد و حتی با علاقه ای وافر، اقدام به پخش اعلامیه‌ های حضرت امام خمینی (ره) کرد و فعالانه در راهپیمایی‌ها و درگیری‌های زمان انقلاب حاضر بود.

صحبت از شهید محمود کاوه است، کسی که در دوران جنگ تحمیلی فرماندهی عملیات های کردستان و خوزستان را برعهده داشت، او که شجاعانه به مبارزه پرداخت و مظلومانه به شهادت رسید و حتی رهبر معظم انقلاب اسلامی در وصفش فرمودند: «محمود زمان انقلاب شاگرد ما بود، اما حالا استاد ما شد».

به همین مناسبت گفت و گویی را با فاطمه عماد الاسلامی و زهرا کاوه همسر و فرزند این شهید والا مقام صورت داده ایم که در ادامه می خوانید:

*افتخار ما این بود که خطبه عقدمان توسط حضرت امام خمینی (ره) قرائت شد

فاطمه عماد الاسلامی در رابطه با بیوگرافی خود اظهار کرد: من در خانواده‌ای روحانی زندگی کردم، لیسانس پرستاری دارم و بازنشسته بهداری سپاه هستم، تحصیلات خود را در 3 دوره زمانی گذراندم و در ابتدا به خاطر شرایط زمان رژیم و عدم پوشش و حجاب اسلامی تا پایان ابتدایی خواندم.

وی افزود: پس از پیروزی انقلاب هم تا پایان مقطع راهنمایی خواندم و به عنوان نیروی مددکاری جنگ تحمیلی جذب سپاه شدم و پس از پایان جنگ هم مرحله سوم تحصیلات را آغاز کردم تا اینکه موفق به اخذ مدرک کارشناسی پرستاری شدم.

عماد الاسلامی در رابطه با ازدواج خود با شهید کاوه تصریح کرد: در سال 1361 وارد سپاه شدم و در آنجا با خواهر محمود همکاری داشتم که همین امر زمینه های ازدواج ما را هم فراهم کرد، حتی برادرم که در سپاه و مناطق جنگی حاضر بود از محمود شناخت کامل داشت و موافق این وصلت بود.

وی تأکید کرد: محمود در جلسه خواستگاری به من گفت که من مرد جنگ هستم نه مرد زندگی، اگر با این شرایط موافقید با من ازدواج کنید؛ نهایتاً من هم با وجود صحبت های زیاد اطرافیان و دوستان و مخالفت آنها به درخواست او بله گفتم و در تاریخ 10 دی ماه سال 1362 و همزمان با روز عید سعید مبعث رسول اکرم (ص)، خطبه عقدمان توسط حضرت امام خمینی (ره) در حسینیه جماران قرائت شد و ایشان پس از آنکه همسرم را شناختند برای سلامتی و موفقیتش دعا کردند.

همسر شهید کاوه درباره یادگار همسر شهیدش هم خاطرنشان کرد: زندگی ما کوتاه بود و کمتر از 3 سال به طول انجامید که ثمره آن تولد دختری به نام زهرا در سال 1363 بود، که تنها یادگار شهید است.

عماد الاسلامی درباره عملیات‌هایی که همسرش در آنها حاضر بود و مسئولیت هایی که برعهده داشت، هم گفت: همسرم در عملیات های بدر، خیبر، تک حاج عمران و کربلای 1 و 2 حاضر بود و در تمامی آنها سمت فرماندهی را بر عهده داشت، او هم کردستان و هم در خوزستان حضور داشت و فعالیت هایش در این مناطق حدود 3 سال به طول انجامید.

وی در رابطه با همرزمان همسرش هم اظهار کرد: شهیدان قمی، چراغچی، برونسی و صیاد شیرازی و همچنین آقایان صلاحی، صدوقی، بزرگی و میر شکار از شاخص ترین همرزمان همسرم بودند.

* پشتیبان ولایت فقیه باشید

زهرا کاوه تنها یادگار شهید کاوه هم در سخنانی اظهار کرد: من متولد سال 1363 هستم و دارای تحصیلات کارشناسی ارشد حسابداری بوده و به عنوان نیروی حسابدار در وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح مشغول به خدمت هستم.

وی افزود: در سال 1384 هم با ازدواج خود سنت اهل بیت عصمت و طهارت (ع) را اجرا کردم، که ثمره آن هم 2 فرزند پسر به نام های محمود رضا 8 ساله و محمد محراب 4 ساله هستند و هدفم این است که آنها را آنگونه که پدرم می خواست تربیت کنم تا در آینده بتوانند خدمات شایسته ای را به مردم ارائه کنند.

کاوه در رابطه با رمز مؤفقیت پدرش هم خاطرنشان کرد: رمز مؤفقیت پدرم در خلوص نیت، اهمیت به بیت المال و پشتیبانی اش از ولایت فقیه بود و این را هم از ما خواست تا سر لوحه کار خود قرار دهیم، حتی در دست نوشته اش هم آورده بود که رمز پیروزی انقلاب جنگ و جهاد است؛ پدر من وصیت نامه نداشت، زیرا به دلیل مجروحیت دست راستش قادر به نوشتن آن نبود.

وی درباره ویژگی‌های اخلاقی پدرش هم تصریح کرد: صداقت و دوری از غیبت، مهم ترین خصوصیت اخلاقی شهید کاوه بود و هرگاه که صحبت های اطرافیانش بوی غیبت داشت پدرم با نگاهش آنها را متوجه اشتباهشان می کرد و هرگز به صورت لسانی به این افراد تذکر نمی داد؛ حتی در طول مدت جنگ هم فقط 1 ماه در مشهد بود که برای مداوا آمده بود، اما به جای پرداختن به امورات درمانی خود اقدام به جمع آوری نیرو می کرد و مدام در حال مطالعه و برگزاری جلسات بود تا با همفکری یاران خویش بتواند دشمن را شکست دهد.

یادگار شهید کاوه اظهار کرد: پدرم در زمان مجروحیت قبل از شهادت قرار بود که برای درمان به خارج از کشور برود، اما این کار را نکرد و به محضر حضرت آیت الله خامنه ای رییس جمهور وقت رفت و از ایشان تعدادی نیرو گرفت و مجدد به منطقه اعزام شد و تا لحظه شهادت هم در آنجا باقی ماند.

کاوه خطاب به مردم و مسئولان و به ویژه اعضای هیئت دولت گفت: آن طوری نسبت به ملت خدمت داشته باشید که خدا می خواهد تا اینکه شرمنده خون شهدا نشوید و از شما درخواست دارم تا در جهت اصلاح جو نامناسب کنونی تلاش کنید و اینکه پشتیبان ولایت فقیه باشید و با مقاومتی که از خود نشان می دهید بتوانید دشمنان نظام را که سرمایه گذاری زیادی هم در جهت افکار پلید و نقشه های شوم خود کشیدند با اقتدار شکست دهید.

محمود اجرش را از خداوند یکتا گرفت

عماد الاسلامی در بخشی دیگر از سخنان خود به سختی‌هایی که قبل و پس از شهادت شهید کاوه داشت اشاره کرد و گفت: مشکلات زیادی داشتم اما آنها را با همسرم مطرح نمی‌کردم تا به برنامه‌های کاری اش لطمه وارد نشود، پس از شهادت هم تا سال 1367 که مادرم در قید حیات بود مشکلی احساس نکردم، اما پس از آن سختی هایی را داشتم که با کمک برادرانم آنها را برطرف کردم و این حمایت‌ها کاری کرد تا من و زهرا جای خالی محمود را احساس نکنیم و از همه آنها بابت این زحمات و فداکاری‌هایشان سپاسگزارم.

وی درباره خانواده پدری همسرش هم خاطرنشان کرد: همسرم 4 خواهر داشت و محمود تنها پسر خانواده بود و هرگاه که به مشهد می آمد به منزل پدرش می رفتیم تا والدین و خواهرانش از دیدن او محروم نشوند و در این مدت هم نهایت همکاری را با شهید داشتند تا مزاحم کارش نشوند و پدر محمود نیز به عنوان یکی از کسانی بود که همیشه یار و پشتیبانش بود و همیشه از محمود به نیکی یاد می کرد و نهایتاً در اوایل سال جاری به رحمت خدا رفت.

همسر شهید کاوه در رابطه با شهادت همسرش هم گفت: محمود در تاریخ 8 شهریور ماه سال 1365 در عملیات کربلای 2 و در ارتفاع 2519 کردستان بر اثر ترکش خمپاره ای که به ناحیه سرش وارد شد به شهادت رسید و من در آن زمان در مقطع متوسطه درس می خواندم و خبر شهادت همسرم را از مادرم شنیدم، در ابتدا ناراحتی هایی را داشتم اما بعد از آن پشیمان شدم و گفتم محمود اجرش را خداوند یکتا گرفت.

عماد الاسلامی تصریح کرد: در روز 9 شهریور ماه پیکر پاکش را به مشهد آوردند و در روز یازدهم همان ماه هم که مصادف با اولین روز از ماه محرم الحرام بود مراسم تشییع جنازه با شکوهی را با حضور پر شور مردم و مسئولان وقت برگزار کردیم و پیکر پاکش را در گلزار شهدای بهشت رضا (ع) و در کنار سایر همرزمانش به خاک سپرده شد.

وی تأکید کرد: حتی استاندار وقت آن روز را عزای عمومی و تعطیل رسمی اعلام کرد و من هم در آمبولانس حامل شهید آخرین دیدارم را با همسرم داشتم و تا بهشت رضا (ع) با او درد دل کردم و قول دادم تا از زهرا که در آن ایام تنها 1 سال و 9 ماه سن داشت، به خوبی مراقبت کنم و او را خوشبخت نمایم و خدا را شاکرم که توانستم دین خود را به نسبت به همسرم ادا کنم.