صدام تکریتی روز پیش در حمله‌ای ناجوانمردانه به ایران ادعای نابودی نیروی هوایی ایران را کرده بود و غرش پرندگان آهنین‌بال ایرانی در آسمان بغداد به دیکتاتور عراق فهماند که جمهوری اسلامی دیر یا زود سردار خودخوانده قادسیه را به‌سزای اعمالش خواهد رساند که چنین نیز شد. آنان بر فراز بغداد با سرعت کم و در ارتفاع پایین فقط به پخش اعلامیه بسنده کردند. آنچه در پی می‌خوانید سرگذشت یکی از این تیزپروازان است که از انتشارات نیروی هوایی اقتباس شده است.
شهید سید علیرضا یاسینی سال 1330 در شهرستان آباده دیده به جهان گشود. دوران طفولیت و تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش سپری و با اخذ دیپلم متوسطه در سال 1348 با انتخاب شغل خلبانی به استخدام نیروی هوایی درآمد. آموزش‌های نظامی و آکادمی پرواز و پرواز مقدماتی را در ایران سپری کرد و برای طی دوره تکمیلی پرواز به آمریکا اعزام شد.
در این مدت دوره‌های آموزش خلبانی هواپیماهای آموزشی T-33، T-37 و همچنین هواپیمای پیشرفته شکاری «-4 F» را با موفقیت به پایان رسانید و در فروردین ماه سال 1351 با اخذ نشان خلبانی به ایران بازگشت و با درجه ستوان‌دومی در پایگاه ششم شکاری آغاز به کار کرد. برای پـرواز با هواپیمــاهای «-4 F» به پایگاه یکم شکاری اعزام و با خاتمه آموزش کابین عقب هواپیمای مذکور به پایگاه هفتم شکاری منتقل شد. آموزش کابین جلوی هواپیمای «-4 F» را در سال 1353 در پایگاه یکم گذرانید و به‌عنوان افسر خلبان شکاری کابین جلو در گردان 33 پایگاه سوم شکاری مشغول خدمت شد.
شهید یاسینی با اوج‌گیری تظاهرات همه جانبه علیه رژیم شاه، با وجود جو فشار و اختناق در ارتش، با پخش اعلامیه حضرت امام(ره) بین پرسنل متعهد دست به فعالیت‌های ضد‌رژیم طاغوتی زد. با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و خروج مستشاران خارجی از ایران، همچون دیگر پرسنل متعهد نیرو، به حفظ و حراست از دستاوردهای انقلاب پرداخت و با تشکیل گروه‌های کار در امر بازسازی و راه‌اندازی سامانه‌ها و تجهیزات اهتمام ورزید.
شهید یاسینی با شروع جنگ تحمیلی از جمله خلبانانی بود که در عملیات غرورآفرین 140فروندی آغاز جنگ در حمله به خاک دشمن، نقش مهمی ایفا کرد. وی در طول جنگ نیز همواره خلبانی پیشقراول و خط‌شکن بود.
در یک مورد و ابتدای جنگ که دشمن متجاوز از طریق دریا و با چند فروند ناوچه پیشرفته «اوزا» قصد پیاده کردن نیرو در جزیره نفت‌خیز خارک را داشت، این شهید بزرگوار با هواپیمای خود از پایگاه بوشهر به پرواز درآمد و ناوچه‌های مهاجم عراق را به قعر خلیج‌فارس فرستاد. او در طول جنگ با پروازهای مکرر خود ضربات کوبنده‌ای را به دشمن متجاوز وارد می‌کرد. جنگ و شرکت او در عملیات‌های جنگی در رأس برنامه‌های او قرار داشت و همواره یکی از افراد ثابت دسته‌های پروازی در عملیات حساس بود.
این شهید گرانقدر پس از طی مراحل مختلف خدمتی در سال1371 مسئولیت معاونت هماهنگ‌کننده نیروی هوایی را بر عهده گرفت. شهید سرلشکر یاسینی یکی از فرماندهان گره‌گشای نیروی هوایی محسوب می‌شد. مسئولیت‌های متعدد این شهید بزرگوار نشانگر این است که هر جا مشکلات غلبه یافته و اجرای امور را مختل می‌کرد، شهید یاسینی جهت سامان بخشی به آنجا اعزام می‌شد.
موفقیت‌های این شهید والامقام مرهون ویژگی‌های فردی و شخصیتی او است که می‌توان به شجاعت، بی‌باکی، اعتماد به نفس، قناعت، تعهد، رازداری و وظیفه‌شناسی او اشاره کرد. شهید یاسینی عاشق پرواز بود و با وجود مسئولیت‌های مختلف فرماندهی که داشت دست از پرواز نمی‌کشید. وی با انواع مختلف هواپیماها از جمله F-6، F-5، P3F، «میگ - 29» و «سوخو – 24» پرواز می‌کرد، اما هواپیمای محبوبش «-4 F» بود.
هرچند رفتار شهید یاسینی در مقام فرماندهی بسیار جدی و سختگیر بود اما هنگامی که با مشکلات شخصی کارکنان تحت امر خود مواجه می‌شد، همچون پدری دلسوز در رفع مشکلات آنان کوشش کرده و به انحای مختلف تا رفع مشکلات با آنان همدلی می‌کرد. او از نیروی جاذبه قوی برخوردار بود و با بهره‌گیری از این نیرو همواره طیف گسترده‌ای از نیروی انسانی، مسئولان و مرئوسان را جذب خود کرده و به وسیله آنان به نقاط قوت و ضعف سامانه اداری احاطه یافته و این از رموز موفقیت او در سامانه فرماندهی‌اش بود.
شهید سرلشکر یاسینی هرگز برای دنیا بهایی قائل نبود و به مظاهر فریبنده دنیا پشت کرده بود. همسر شهید یاسینی می‌گوید: «شب‌ها با وجود خستگی، ساعتی را به درد و دل کردن با اعضای خانواده اختصاص می‌داد و راهنمایی‌های لازم را به آنان ارائه می‌کرد.در مورد خود من همیشه تأکید می‌کرد زینب‌وار زندگی کن و حساسیت بسیار زیادی روی مسئله حجاب داشت و همیشه می‌گفت «که خدا را شکر کنید که انقلاب اسلامی برای زنان ما امنیت را به ارمغان آورد».
سرانجام، پس از سال‌ها تلاش و شرکت در جنگ تحمیلی هشت‌ساله، در حالی که در سمت معاونت نیروی هوایی بود، در تاریخ 15/10/1373 به هنگام بازگشت از مأموریتی که به اصفهان داشت، به همراه شهید ستاری (فرمانده نیروی هوایی) و جمعی از مسئولان و فرماندهان نیرو، در اثر سانحه هوایی سقوط هواپیما، به ملکوت پرکشید و در پروازی جاودانه به معبود خویش پیوست. خاطره شهید سرلشکر یاسینی، همچون دیگر شهدای نیروی هوایی، همواره در سینه‌ها خواهد ماند.
خاطره اولین ماموریت جنگی از زبان شهید
«من نزدیک به 90 مأموریت جنگی روی خاک عراق دارم. تا نخستین مأموریت، ما جنگ نکرده بودیم و ندیده بودیم. تا آن زمان جنگ را بیشتر در کتاب‌ها، آموزش‌ها و فیلم‌هایی که به ما نمایش می‌دادند، دیده بودیم. در عمل دیدیم آن مسائلی را که در کتاب‌ها می‌گفتند و در فیلم‌ها به ما نشان می‌دادند عملا نمی‌شد پیاده کرد و ما از همان روزهای اول جنگ روش‌های جدیدی را نسبت به منطقه اتخاذ و پیاده کردیم. یادم هست نخستین مأموریتم را که رفتم، برابر کتاب با سرعت کم و ارتفاع بالا پرواز کردم. وقتی روی سر دشمن رسیدم، دیدم خیلی راحت دشمن می‌تواند ما را بزند و شروع کرد به تیراندازی. حالا خواست خدا بود که اتفاقی برای ما نیفتاد. سرعتمان کم بود، ارتفاعمان بالا بود و هیچ‌گونه تجربه‌ای نداشتیم.
از آن موقع به بعد (از پرواز دوم) تمام آن اتفاقاتی را که افتاده بود مد نظر داشتم و سعی می‌کردم در پروازهای بعدی دیگر آن مسائل تکرار نشود. ما آمدیم و یک مقدار از آنها را برای خلبان‌های دیگر هم گفتیم که به این صورت نمی‌شود پرواز کرد؛ بهتر است ما از تاکتیک‌هایی که از بُرد دشمن خارج باشیم با سرعت بیشتر و ارتفاع پایین‌تر استفاده بکنیم تا از ضد‌هوایی و موشک‌های دشمن در امان باشیم و این کار را کردیم.»
مسئولیت‌های شهید
شهید یاسینی در طول دوران حیات خود به‌جز اینکه همواره به‌عنوان افسر خلبان کابین جلو
«-4 F» خدمت می‌کرد، مسئولیت‌های فراوانی هم داشت که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- فرمانده عملیات پایگاه سوم شکاری همدان
- فرمانده پایگاه‌های شکاری همدان و چابهار از سال‌های1363 تا 1365
- افسر هماهنگ‌کننده آموزش خلبانان ایرانی در پاکستان در سال 1364
- فرمانده پایگاه ششم شکاری بوشهر در سال 1367
- فرمانده منطقه هوایی شیراز در سال 1371
- معاون هماهنگ‌کننده و رئیس ستاد نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی از 10/12/1372 تا زمان شهادت.
